María Luisa Berzosa González Jesusen Alaben Kongregazioko moja da (jesuitina), espiritualtasun ignaziotarrekoa. Irakaskuntzan ari da lanean.
Cogeces de Iscarren jaio zen, Valladolideko probintziako herri txiki batean. Salamancako Unibertsitate Pontifizioan egin zituen Teologiako hasierako ikasketak. Gero, Valladoliden, Filosofia eta Letrak. Geroago, Erroman, Hezkuntza Zientziak (gazteentzako pastoraltzako espezializazioa), Salestarren Unibertsitatean.
Espainiara itzulita, Inaziotar Espiritualtasunean trebatu zen, Gogo jardunetan eta Lagun-egite pertsonal eta taldekoan zuzendari izateko, eta orain horretan dihardu gehienbat. Urte askoan bizi izan da Buenos Airesen, “Fe y Alegría” Hezkuntza Mugimenduan lanean, eta 11 urtez Erroman migratzaileentzako eskola bat koordinatu du, lana eta ikasketak bateratzeko aukera ematen duen programa batean.
“Fedea, gazteak eta diszernimendu bokazionala” gaiari buruzko sinodoan parte hartu zuen 2018an, Adituen Batzordearen barrenean. 2019ko maiatzean, Frantzisko aita santuak Sinodoaren Idazkaritza Nagusiko aholkulari izendatu zuen, eta Amazoniaren Sinodo Berezian hartu du parte (2019). Orain, Erroman bizi da, eta Espiritualtasun eta Komunikazio Batzordeetan parte hartzen du gaur egungo prozesu sinodalean. Eta urriko batzarrean hizkuntza-taldeen bideratzaile izan zen, diszernimendurako eta elkarrizketa espiritualerako.
Elizaz hitz egitea gorputz bati buruz hitz egitearen parekoa da: gorputz atal asko ditu, guztiak desberdinak baina guztiak beharrezkoak aldi berean. Hori da errealitatea eta hori da aberastasuna. San Paulok oso ongi gogorarazten digu Gorputzaren teologian. Baina maiz, Elizan zein gizartean, nekeza zaigu desberdintasunik onartzea, eta ez dugu ikusten Elizarengandik esperatzekoa den harrera adeitsu eta […]
